مرحوم مغفور حضرت آیت‌الله العظمی اکبر هاشمی بهرمانی (قدس‌سره) معروف به هاشمی رفسنجانی نخستین فردی که با افکار و راهبردهای کارآمد و عملگرای خویش باعث نجات مردم از جنگی خانمان‌سوز و ترویج فرهنگ پیشرفت و تلاش و تولید پس از انقلاب‌اسلامی سال ۱۳۵۷ هجری‌شمسی گردید. شخصی که قطعا والاتر از امیرکبیر بود و به واسطه‌ی فروتنی و تواضع ذاتی از اظهار چنین تبلیغاتی پرهیز داشت و ناراحت می‌شد. مبدع گفتمان پیشروی اعتدال بود. تا آخر بر پیشبرد امور کشور با همراهی مردم تاکید داشت و برابر هرگونه ظلم، ستمکاری، جهالت، استبداد و دیکتاتوری می‌ایستاد. مجاهدی نستوه البته سیاستمدار که هزار چرچیل هم حریف‌اش نبود. شیخ امجد شاگرد و تربیت‌یافته‌ی مکتب سیاسی هاشمی است. حقا شیطان را درس می‌داد. بالاخره هر انسانی ضعف‌ها و کاستی‌ها و نقاط قوت و فضایلی دارد و هاشمی نیز از این قاعده مستثنی نمی‌باشد. سیاستمدار مسلمانی که در عین رعایت کامل گزاره‌های نوری و وحیانی شریعت حقه بر ملیت و هویت ایرانی مفاخره می‌کرد و اصالت کرمانی و رفسنجانی خویش را تا واپسین لحظات حیات حفظ نمود. دوست داشتم زنده بود تا در دیداری چهره به چهره می‌گفتم حقیقتا آغازگر حکمرانی هوشمند در جمهوری‌اسلامی بود. رکن رابع همیشگی جمهوری‌اسلامی در آخرین نصایح دلسوزانه‌ی خود چنین گفت:
«هر آن‌چه که داریم از امام داریم»
گفت: همه باید به امام و بیت ایشان خود را بدهکار حساب کنیم، بدهکارها هدیه خوبی در مقدمه انتخابات به بیت امام ندادند.
اکبر هاشمی‌رفسنجانی در مراسمی که به مناسبت فرا رسیدن دهه فجر و ورود امام به کشور در ترمینال شماره یک فرودگاه مهرآباد برگزار شد، اظهار کرد: صلاحیت شخصیتی که اشبه به جدش امام خمینی است را قبول نمی‌کنید؛ شما صلاحیت خود را از کجا آورده‌اید؟ چه کسی به شما اجازه داده است که قضاوت کنید؟ چه کسی به شما اجازه داد که یکجا بنشینید و داوری کنید؟ برای مجلس و دولت و جاهای دیگر و اختیارات را در دست بگیرید؟ چه کسی اجازه داد که اسلحه برای شما باشد و تریبون‌ها برای شما باشد؟ چه کسی اجازه داد که تربیون‌های نماز برای شما باشد و صداوسیما برای شما باشد؟ چه کسی به شما این‌ها را داد؟ اگر امام خمینی و نهضت ایشان و اراده عمومی مردم نبود هیچ‌کدام از این‌ها نبودند. زمانی که باید همه به هم تبریک بگوییم هدیه بدی به بیت امام دادید.
یادش گرامی و راه‌اش پررهرو باد.